ROCK AROUND
ΝΙΚΟΣ ΚΑΣΤΑΝΑΣ:
ΔΕΚΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΔΙΣΚΟΙ
Φαίνεται ότι η συλλογική σκέψη διαφοροποιείται όλο και περισσότερο από την τυπική λογική. Και αυτό, γιατί έναν καθηγητή στο πανεπιστήμιο τον ακούν 20,30 άντε 100 άνθρωποι, ενώ τις μπούρδες στο διαδίκτυο, που γράφει η κάθε μεσαιωνική φιγούρα, τις διαβάζουν εκατοντάδες χιλιάδες. Όπως και ‘χει, για την ώρα πέρασε η μπόρα. Πέρασε η μπόρα και μπορούμε να κατεβούμε για ένα ποτό στο NATHAN’S SALOON, αν και για την ώρα η παρουσία του γράφοντα δεν είναι εφικτή λόγω των γνωστών περιορισμών.
Στο δίμηνο αυτό διάστημα της υποχρεωτικής απομόνωσης, δέχθηκα αρκετές προκλήσεις από φίλους στο facebook για να κατανομάσω δέκα δίσκους που επηρέασαν το γούστο μου στη μουσική, χωρίς καμία περιγραφή, μόνο τα εξώφυλλα και τίποτε άλλο. Αυτό, το τελευταίο, είναι αδύνατο.
Χρειάζονται πολλά λόγια για να περιγράψεις κάτι τόσο σημαντικό και τόσο προσωπικό. Ευτυχώς έκανα οικονομία και δεν θα κουράσω περισσότερο. Λοιπόν, έχουμε και λέμε...(η σειρά αρίθμησης είναι τυχαία).
1. KING DIAMOND – Them(1988)
Ο δίσκος αυτός ήρθε στα χέρια μου λίγο πριν αρχίσει το πρώτο σχολικό έτος του Γυμνασίου. Η δημιουργικότητα του King Diamond έχει σχεδόν πικάρει. Έχει μια μπαντάρα με αξιόλογους μουσικούς οι οποίοι μπορούν να εκτελέσουν με επιτυχία τις εξαιρετικές ιδέες του... Ένα concept άλμπουμ που έβγαλε μερικά από τα κλασικότερα τραγούδια του γκρουπ όπως τα “Welcome Home”, “Invisible Guests”, “Bye Bye Missy”, κ.α.
2. ALICE COOPER - Welcome To My Nightmare (1975)
Άλλο ένα concept άλμπουμ, αυτήν τη φορά από τον Alice Cooper. Χωρίς ίχνος ντροπής, λέω ανοικτά ότι πρώτα γνώρισα τον Κing Diamond και μετά τον Alice Cooper. Τι να κάνω, έτσι τα ‘φερε η μοίρα... Στο άλμπουμ αυτό αναγνωρίζεται η υψηλή τέχνη, η καλλιέργεια και η ευφυΐα του Alice Cooper. Χαρακτηριστικά που θα διατηρήσει σε όλη την καριέρα του. To άλμπουμ αυτό, είναι το πρώτο μετά τη διάλυση της μπάντας που έγραψε ιστορία από το 1969 ως το 1974. Ο frontman με το μοναδική σκηνική παρουσία, ξεκινάει την προσωπική του καριέρα με ένα από τα ομορφότερα άλμπουμ της ιστορίας. Από εκεί μέσα θα ξεχωρίσω με κόπο τα “Welcome To My Nightmare”, “Black Widow” και το “Steven”.
3. SCORPIONS - Τaken By Force (1977)
Ίσως ο πλέον αγαπημένος δίσκος από αυτό το συγκρότημα. Οι Scorpions ξαναμμένοι, λίγο πριν σκοράρουν σε διεθνές επίπεδο και με την αγαπημένη μου line up. Οι φανταστικές συνθέσεις του Rudolf Schenker του Uli Jon Roth (ο οποίος παίζει και ευτυχώς δεν τραγουδάει) και η καταπληκτική φωνή του Klaus Meine επιφέρουν απανωτά κτυπήματα. Χωρίς να υπολείπεται κάποιο τραγούδι θα ξεχωρίσω τα “We’ll Burn The Sky”, “The Sails Of Charon” και το “He’s A Woman She’s A Man”. Με το δίσκο αυτό οι Scorpions θα αλώσουν την Ιαπωνία και μετά τον κόσμο όλο!
4. METALLICA – And Justice For All (1988)
Αυτό, και το πρώτο άλμπουμ από αυτή τη λίστα, ήρθε στα χέρια μου την ίδια ημέρα (από το Jazz Rock στο Μοναστηράκι). Διπλός δίσκος, γιγαντιαία κομμάτια σε διάρκεια, τα οποία κατάφεραν να διατηρηθούν στο χρόνο. Ενδεικτικά αναφέρω τα “Εye Of The Beholder”, “One” και “Harvester Of Sorrow”. Αναφορικά με τον ήχο του μπάσου, τον αντικαταστάτη του Cliff Burton κλπ, δεν έχω να πω πολλά πράγματα. Γνώρισα ως μπασίστα των Metallica τον Jason Newsted, και δεν το έψαξα περισσότερο...
5. THERAPY - Troublegum (1994)
Είναι δισκάρα, τι άλλο να πω; Ο δίσκος που συνδέει το metal και το alternative και γίνεται το alternative metal πραγματικότητα. Κομματάρες, δυναμισμός και φοβερή παραγωγή. Προσωπικά, ορόσημο για τη μουσική της δεκαετίας του ‘90. Φανταστείτε ότι σε ένα άλμπουμ του 1994 υπάρχουν τραγούδια όπως τα “Screamager”, “Nowhere”, “Die Laughing”... Τελειότητα!
6. HELLACOPTERS - High Visibility (2000)
Οι Hellacopters υπήρξαν από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις που βίωσα στη ζωή μου. Όταν άκουσα για πρώτη φορά το “High Visibility” κατάλαβα ότι είχα να κάνω με ένα άλμπουμ που
θα αφήσει έντονα τα αποτυπώματά του. Χαρακτηριστικά μερικά από αυτά είναι τα “Hopeless Case of a Kid in Denial”, “Sometimes I Don’t Know” και το υπέρ αγαπημένο “Toys and Flavors”.
7. WARRIOR SOUL - Last Decade Dead Century (1990)
Είναι το άλμπουμ που περιέχει τα “The Losers”, “Downtown”και “Trippin’ On Ecstasy”. Είναι αυτό το “κάτι” που έχει ο Kory Clarke και φτιάχνει τραγούδια με πολιτικές ψευδαισθήσεις, κοινωνικές ευαισθησίες και παράνομες επιδιώξεις. Οι Warrior Soul έκαναν το ντεμπούτο τους σε μια περίεργη εποχή. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο δεν έφθασαν όσο ψηλά τους άξιζε.
8. ELOY - Silent Cries and Mighty Echoes (1979)
Οι Eloy ανέκαθεν μου ενέπνεαν έναν αέρα υπεροχής. Μια εντελώς διαφορετική ματιά από τον Frank Bornemann και την αξιόλογη παρέα του. Αυτό το progressive / spacy hard rock, που λίγοι μπορούν να κάνουν χωρίς να μας κουράσουν ακουστικά και ψυχολογικά. Από το “Silent Cries and Mighty Echoes” θα ξεχωρίσω το πολύ αγαπημένο “Master Of Sensation” , το “Pilot To Paradise” και το “De Labore Solis”.
9. LYNYRD SKYNYRD - (pronounced) Lynyrd Skynyrd (1973)
Δεν θα μπορούσαν να είχαν κάνει καλύτερο ξεκίνημα από αυτό. Εκεί μέσα κρύβεται όλο το κιθαριστικό ροκ. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο τραγούδι. Ένα άλμπουμ best of για τους Lynyrd Skynyrd και ένας ακρογωνιαίος λίθος της ροκ!
10. CLASH- London Calling (1979)
Άλλο ένα διπλό άλμπουμ στη λίστα. Ένας δίσκος που χαίρεσαι να τον ακούς. Ένας δίσκος που συνδέει με ευκολία punk, rockabilly και reggae. Ποιο κομμάτι να ξεχωρίσεις... Με δυσκολία θα αναφέρω τη φοβερή διασκευή στο “Brand New Cadillac” του Vince Taylor, τα “London Calling”, “Lost In The Supermarket” και το “Death Or Glory”.
Αυτά για την ώρα... Να είσαστε όλοι καλά και να παραμείνετε αισιόδοξοι.
'Νίκος Καστανάς' for bbr
Leave A Comment: