ROCK AROUND
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΟΥΒΟΣ
από το Νίκο Καστανά
Πριν από λίγες ώρες έφυγε από τη ζωή ο Γιάννης Κουτουβός. Ο Γιάννης υπήρξε ένας δραστήριος μουσικός παραγωγός· αρχισυντάκτης μουσικών περιοδικών, με τις δικές του εκπομπές στο ραδιόφωνο, και υπεύθυνος ξένου ρεπερτορίου στη Μίνος ΕΜΙ. Από όλες τις θέσεις υποστήριξε και προώθησε στην Ελλάδα τη ροκ μουσική, σε μια εποχή όπου η κύρια έκφανσή της ήταν το heavy metal.
Tον Γιάννη τον γνώρισα, όπως και οι περισσότεροι, μέσα από τις εκπομπές του, τα κείμενα και τις συλλογές που επιμελήθηκε, μέσα από τις οποίες συνέβαλλε να καθιερωθούν στην Ελλάδα συγκροτήματα όπως οι Scorpions, οι Iron Maiden και οι Saxon. Κι όταν λέμε συλλογές, μιλάμε για δίσκους που έκαναν πραγματικά τρελές πωλήσεις!
Ο Γιάννης ήταν προσωπικός φίλος με τον Σάκη Μαξούτη που έτρεχε τότε το μαγαζί. (σημ. είχαν συνεργαστεί αρκετές φορές στο παρελθόν με σημαντικότερη αυτή στα Κίτρινα Ποδήλατα). Την εποχή εκείνη ο Κουτουβός ήταν ο μάνατζερ του Λευτέρη Πανταζή. Ο Γιάννης περνούσε από το μαγαζί, έβλεπε το λάιβ που είχαμε και μετά πηγαίναμε συνήθως για καμιά μπύρα ή κάνα τσιμπολόγημα στο παλιό Εντελβάις της οδού Πατησίων. Μια φορά, δεν θυμάμαι πως, ο δρόμος μας έβγαλε σε ένα σκυλάδικο. Από αυτή την έξοδο θυμάμαι ακόμα την ατάκα του: «Ρε συ Νίκο, εδώ μαζεύονται όλα τα καραβοτσακίσματα. Όλα τα ναυάγια της ζωής!». Κάπως έτσι περάσαμε στο Rodeo τη σεζόν 2002-2003.
Τα επόμενα χρόνια διατηρήσαμε κάποια επικοινωνία και το 2007 συναντηθήκαμε για μια συνεργασία. Θυμάμαι πόσο συστηματικός και οργανωτικός ήταν. Όταν είχε μια ιδέα ήθελε να την ενορχηστρώσει από την αρχή ως το τέλος. Πιο εντυπωσιακό από όλα όμως ήταν το φυσικό ένστικτό του για το τι θα γινόταν εμπορική επιτυχία. Ξέρετε τώρα, ποιος αξίζει, τι θα πουλήσει κλπ. Τότε έστηνα τους Hattie Green και μου είχε σχολιάσει πολύ θετικά τον τραγουδιστή μας «Φίλε αυτός το ‘χει. Είναι καλός ο Γερμανός...» .
Γενικά ότι ένιωθε το έλεγε. Αγαπούσε πολύ τη Χίο και λάτρευε τις ΗΠΑ. Κάναμε πολλές κουβέντες με το Σάκη και τον Κουτουβό για όλα αυτά. Άκουσα ωραίες ιστορίες: για την Αγία Βαρβάρα, τον Μάνο Ξυδούς (με τον πρόωρα χαμένο Μάνο συναντιόμασταν συχνά στο στούντιο Πάζλ), το Β’ Παγκόσμιο, μέχρι και για το πώς αποχρωματίζεται η μαύρη ζάχαρη…
Όσο κι αν ακουστεί παράξενο σε κάποιους, τον Γιάννη δεν τον ρώτησα ποτέ τίποτα για τους Scorpions ή τους Iron Maiden. To μόνο που μου είχε πει ο ίδιος ήταν ότι για τις συλλογές που έφτιαξε δεν πήρε κανένα φράγκο παρά πέρα από το μισθό του. Η απώλεια του Γιάννη με στεναχώρησε. Πραγματικά. Γιατί από όλη αυτή την παρέα, πρώτος έφυγε ο Μάνος Ξυδούς το 2010, μετά ο Σάκης Μαξούτης το 2014 και πριν λίγο ο Κουτουβός. Ήταν πραγματικοί ροκάδες αυτοί, κι ας λέει ο καθένας ότι νομίζει. Έτσι κι αλλιώς, η μαλακία είναι ότι όταν κάποιος «φεύγει», δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Αυτά τα λίγα ήθελα να γράψω μιας και το γεγονός αυτό με ενόχλησε. Με στεναχώρησε. Έγραψα για κάνα δυο ανθρώπους που γνώρισα και που η απώλεια τους αφήνει τεράστια κενά. Μακάρι να παίζει τίποτα μετά το θάνατο (που δεν το πιστεύω) και η παρέα που ανάφερα να πίνει τίποτα μπύρες ή να τρώει κάνα κοψίδι (ήταν fans).
Τέλος θα ήθελα να συμπληρώσω η φωτογραφία που παρατίθεται στο κείμενο θα αποτελεί ένα αιώνιο σύμβολο του έργου του Γιάννη Κουτουβού.
'Νίκος Καστανάς' for bbr
Leave A Comment: