O Ιωάννης Δεγδέκης με αφορμή την κυκλοφορία του πρόσφατου τρίτου άλμπουμ των The Damnation Project με τίτλο "Reflections", μιλάει στο bbr. Διαβάστε όλα όσα μας είπε ο κιθαρίστας και τραγουδιστής της μπάντας για τους Damnation Project και τα μελλοντικά τους σχέδια.
Πείτε μας λίγα λόγια για το σχήμα, πότε ξεκίνησαν οι The Damnation Project? Πως ήταν μέχρι σήμερα η πορεία σας και ποια είναι τα μέλη σήμερα.
Ξεκινήσαμε δειλά δειλά το 2009 σαν μια παρέα φίλων. Από το 2010 άρχισαν τα πρώτα λάιβ και ένα ντέμο με πολύ καλές κριτικές. Από το 2012 είμαστε στη δισκογραφία. Αυτή τη στιγμή, μόλις έχουμε κυκλοφορήσει το 3ο μας άλμπουμ, Reflections, και εδρεύουμε στη Καβάλα. Το σχήμα αποτελείται από εμένα (Ιωάννης Δεγδέκης) στη κιθάρα κ στη φωνή, τον Βασίλη Γκάντζιο στα τύμπανα, τον Θανάση Ζομμανίδη στο μπάσο και τον Μάνο Σκαραμανκά στα πλήκτρα.
Γεννηθήκατε με το “μικρόβιο” της μουσικής και ασχοληθήκατε με αυτό από μικρή ηλικία, ή είναι κάτι που ανακαλύψατε αργότερα;
Φωτογραφικά ντοκουμέντα μαρτυρούν ότι γεννήθηκα με το μικρόβιο…το ξέχασα για πολλά χρόνια και άρχισα να το ανακαλύπτω και πάλι κάπου στα 12 μου χρόνια.
Το άλμπουμ αυτό, όπως και όλα, είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Ξεκίνησε μόλις κυκλοφόρησε το προηγούμενο, σαν μια σκέψη στο μυαλό μου. Καθόμουν ένα βράδυ σπίτι και τζάμαρα στα τύμπανα μία παλιά μπαλάντα μου, ώσπου την έκανα ψιλοfusion… σκέφτηκα ωραίο αυτό, να το βάλουμε στο επόμενο άλμπουμ. Κάπως έτσι άρχισα να συλλέγω τα κομμάτια που θα αποτελούσαν τη 3η μας δουλεία, καθώς όλα εκτός από το ομώνυμο, ήταν ήδη ηχογραφημένα σε ντέμο μορφή, δεν ήταν καινούριες ιδέες, αλλά ιδέες που είχαν μπει για τον ένα ή άλλο λόγο, στο συρτάρι, τα προηγούμενα χρόνια. Γενικά λειτουργώ έτσι. Δεν ξεκινάω ένα άλμπουμ από το μηδέν. Αυτό που συνέβη στη πορεία ήταν η συλλογή αυτών των κομματιών να δέσει απόλυτα, και να αρχίσει, χωρίς να το έχουμε προκαταβάλει, να δημιουργείται αυτό το concept album με τα 2 μέρη, το ένα πιο soft, το άλλο πιο hard, οπότε μπήκα στο τριπάκι να το ονομάσω Reflections, να συνθέσω και το ομώνυμο κομμάτι, χωρισμένο και αυτό στη μέση (και αυτή η ιδέα στο στούντιο βγήκε…) και κάπως έτσι να δέσει το πάζλ.
Πόσα τραγούδια περιέχει; Και που μπορούμε να το προμηθευτούμε;
Με αυτά και αυτά, περιέχει 12 κομμάτια. Μπορείτε να το βρείτε σε φυσική ή ψηφιακή μορφή, σε όλες τις πλατφόρμες πώλησης δίσκων στο διαδίκτυο ή ακόμη και στο bandcamp.
Σε τι διαφέρει από τις προηγούμενες δισκογραφικές σας δουλειές;
Στο ότι τα κομμάτια είναι απόλυτα δεμένα μεταξύ τους σε ένα συνολικό concept το οποίο σας εξήγησα παραπάνω. Επίσης στο ότι αυτή τη φορά η παραγωγή έγινε μισή μισή στο δικό μας στούντιο και σε ένα άλλο, το οποίο μας ανέβασε 50% επίπεδο από άποψη ήχου και μίξης.
Να ξεκινήσουμε άμεσα λάιβ σε όλη την Ελλάδα και μέσα στο 2017 να ηχογραφήσουμε άλλο ένα άλμπουμ. Υπάρχει μία σκέψη, να είναι και το τελευταίο σαν Damnation Project. Νοιώθω ότι σιγά σιγά κλείνει ο κύκλος αυτός και πρέπει να ανοίξει ένας εντελώς νέος και διαφορετικός…
Από την μέχρι στιγμής δισκογραφίας σας, ποιο άλμπουμ ξεχωρίζετε περισσότερο, ή τραγούδια?
To τελευταίο, γιατί είναι το πιο ολοκληρωμένο και το πιο σωστά ηχητικά, αλλά και γραφιστικά. Τραγούδια, το "Ευσεβείς Πόθοι" και το "Damnation" από τον 1ο δίσκο μας, το "Smyrna" από το 2ο άλμπουμ και το "Fearless" από το τελευταίο μας.
Η Ελληνική Μουσική σκηνή πιστεύετε ότι στηρίζει τα αγγλόφωνα σχήματα της?
Ναι! Πλέον τα αγγλόφωνα σχήματα αποτελούν τη πλειοψηφία. Ίσως γιατί οι μπάντες κατάλαβαν ποσό περίεργο ακούγεται να παίζει πχ progressive με ελληνικό στίχο, όπως και με πολωνικό ας πούμε (Βλέπε Quidam). Οπότε από τη στιγμή που μιλάμε για πλειοψηφία, αναγκαστικά τα μέσα, όποια και αν είναι αυτά, κυρίως διαδικτυακά, μας υποστηρίζουν όσο είναι δυνατόν.
Ο κόσμος αγαπάει τα βινύλια και τα cd ακόμα, και κάνει αγορές, την διαδικτυακή πώληση πως την βλέπετε?
Υποτίθεται ότι είναι το πιο διάσημο μέσον αυτή τη στιγμή αλλά στη πράξη δεν γνωρίζω κανέναν που να αγοράζει δίσκους σε ψηφιακή μορφή… Προσωπικά έχω αγοράσει 4-5 φορές, κυρίως δίσκους φίλων που δεν υπάρχει τρόπος να τους βρεις δωρεάν γιατί είναι σχετικά άγνωστοι. Κακά τα ψέματα, τα mp3 players μας γεμίζουν από συλλογές παράνομων (όσο παράνομο μπορεί να είναι το sharing, δηλαδή ο σκοπός της δημιουργίας του διαδικτύου…) downloadings… Αυτό που βλέπω εγώ να ανεβαίνει τρελά είναι οι πωλήσεις βινυλίου, ένας στόχος που είχαμε θέσει και εμείς αλλά δεν το καταφέραμε ακόμη, καθώς οι τιμές των εργοστασίων ακόμη είναι απαγορευτικές. Μια μπάντα που βγάζει βινύλιο, το βγάζει με ελάχιστο κέρδος, επενδύοντας ένα μεγάλο 4ψήφιο νούμερο, με αβέβαια αποτελέσματα. Στο cd ρεφάρεις στα πρώτα 30-40 κομμάτια και το ρίσκο είναι μικρότερο, αν και βέβαια δεν συγκρίνετε η ιεροτελεστία του ενός με τη πρακτικότητα του άλλου…
Που μπορεί κάποιος να αποκτήσει το cd σας? Και που μπορεί να ενημερώνετε για τις εξελίξεις σας?
Μπορεί να αγοράσει τους δίσκους μας σε όλα τα διαδικτυακά καταστήματα πώλησης δίσκων, ή χωρίς μεσάζοντες, μέσω της σελίδας μας στο bandcamp. Για να ενημερώνετε για τη μπάντα, στη σελίδα μας στο facebook, ή στο επίσημο site μας, www.thedamnationproject.com.
Leave A Comment: