Οι Moaning Silence στο bbr

"Αν σε δέκα χρόνια είμαστε ακόμα εδώ και μιλάμε πάλι για μια νέα κυκλοφορία των Moaning Silence, τότε αυτό θα είναι η πιο μεγάλη επιτυχία"

Με αφορμή την κυκλοφορία της δεύτερης δισκογραφικής τους δουλειάς με τίτλο "A Waltz Into Darkness", οι Moaning Silence μιλούν στο bbr. Διαβάστε όλα όσα μας είπαν στην ενδιαφέρουσα συνέντευξη που ακολουθεί!

Παιδιά σας καλωσορίζουμε. Σε λίγες μέρες και εν μέσω μια πρωτόγνωρης παγκόσμιας κατάστασης που βιώνουμε όλοι μας, κυκλοφορείτε το νέο σας άλμπουμ "A Waltz Into Darkness". Ποια είναι τα συναισθήματα σας;
Ευχαριστούμε πολύ για τη φιλοξενία!
Θα ήθελα αρχικά να εκφράσω τη συμπαράστασή μου σε όποιον δοκιμάζεται, είτε είναι ασθενής είτε βιώνει τις παράπλευρες συνέπειες αυτής της επιδημίας.

Η ζωή όμως συνεχίζεται και έστω και υπό αυτές τις συνθήκες, είμαστε στην πολύ ευχάριστη θέση στις αρχές του επόμενου μήνα να κυκλοφορούμε τη 2η ολοκληρωμένη μας δουλειά.

Δώστε μας μερικές πληροφορίες για την δημιουργία του άλμπουμ και την παραγωγή του. Πότε συνθέσατε τα κομμάτια; Πόσο διήρκεσαν οι ηχογραφήσεις;
Η σύνθεση των κομματιών ξεκίνησε ουσιαστικά μετά την κυκλοφορία του EP "Fragrances from yesterdays" στα τέλη του 2017. Είχα ήδη μαζέψει κάποιες ιδέες τις οποίες αρχίσαμε σιγά σιγά να επεξεργαζόμαστε με αποτέλεσμα να ξεκινήσουμε τις ηχογραφήσεις στις αρχές του περασμένου χρόνου. Αρχές του 2020 ολοκληρώθηκε και η ηχογράφηση των φωνητικών οπότε μετά ξεκίνησαν οι διαδικασίες για την παραγωγή, τη μίξη και το mastering.

Ποιες είναι οι προσδοκίες σας από αυτή την κυκλοφορία; Με τι αποτέλεσμα θα νιώσετε ευχαριστημένοι;
Η ευχαρίστηση που νιώθεις από την ολοκλήρωση και την κυκλοφορία και μόνο του δίσκου είναι πολύ μεγάλη. Έχεις βάλει όλο σου τον εαυτό σε κάτι και βλέπεις μετά από μήνες δουλειάς πως αυτό παίρνει σάρκα και οστά, αυτό σε γεμίζει ικανοποίηση. Από εκεί και πέρα, αν ο δίσκος ικανοποιήσει και το κοινό, αγγίξει τον ακροατή, αυτό θα αποτελέσει διπλή χαρά.

Που διαφοροποιείται η νέα σας δουλειά σε σχέση με το πρώτο σας άλμπουμ “A world afraid of light” αλλά και το ep που ακολούθησε το 2017;
Ο πρώτος μας δίσκος ήταν ένα μουσικό μωσαϊκό, προσπαθούσε να χωρέσει μέσα στα 45 του λεπτά όλες τις ιδέες και τις επιρροές μας. Είχε σκληρά κομμάτια, είχε μπαλάντες, μέχρι και ένα βαλς!
Το A waltz into darkness συνεχίζει ουσιαστικά από εκεί που σταμάτησε το EP. Ο ήχος έχει σκληρύνει, οι κιθάρες έχουν γίνει πιο ογκώδεις ενώ τα θέματα στα πλήκτρα είναι πιο πολύπλοκα. Κοινός παρονομαστής ωστόσο παραμένει αυτή η συνολική ατμόσφαιρα μελαγχολίας που διαποτίζει τις δουλειές μας από την αρχή. Νομίζω πως κάθε δίσκος μας, σου αφήνει στο τέλος μια γλυκιά μελαγχολία, χωρίς ακραίους μελοδραματισμούς.

Θεωρώ πως είναι η πιο συμπαγής δουλειά μας μέχρι σήμερα.

Για ακόμη μια φορά και σταθερά στην πορεία σας ως τώρα βρίσκεται δίπλα σας ως παραγωγός ο Bob Katsionis και οι δουλειές σας κυκλοφορούν από την δική του Symmetric Records. Μιλήστε μας λίγο για την συνεργασία μαζί του. Τι έχετε κερδίσει και τι έχετε μάθει από αυτήν;
Είχα τη χαρά να γνωρίσω τον Bob πίσω στο 2014, όταν και του έστειλα ένα email ρωτώντας τον αν θα μπορούσε να με βοηθήσει με κάποιες μουσικές ιδέες που είχα συγκεντρώσει. Το αποτέλεσμα είναι, 6 χρόνια μετά, 2 ολοκληρωμένες κυκλοφορίες και ένα EP, πολλές ώρες συνεργασίας, μια σταθερή φιλία και αλληλοσεβασμός, και το κερασάκι στην τούρτα, η συνεργασία μας με τη Symmetric Records. Πρώτη φορά υπό τη σκέπη μιας δισκογραφικής εταιρείας, νιώθουμε πολύ μεγάλη χαρά και ευγνωμοσύνη.
Όποιος έχει την τύχη να συνεργάζεται και να δουλεύει με το Bob, εξελίσσεται μαζί του, αποκτώντας μια πιο σφαιρική εικόνα για πολλά θέματα που άπτονται της μουσικής.

Το ύφος σας είναι ιδιαίτερα μελαγχολικό και “πατάει” σε ένα είδος ιδιαίτερα αγαπητό στη χώρα μας, αυτό του doom/gothic metal, θυμίζοντας τον ήχο που γεννήθηκε από μεγαθήρια όπως οι Anathema, οι My Dying Bride και οι Gathering των 90ς. Πως βλέπετε αυτή τη σκηνή εν έτη 2020; Υπάρχει εξέλιξη, νέα φουρνιά συγκροτημάτων και το ανάλογο κοινό που θα την υποστηρίξει;
Βαφτίζω τη μουσική μας ως ατμοσφαιρικό metal με κάποιες doom και gothic πινελιές και όντως βασίζεται κατά πολύ σε αυτό τον ήχο που γιγαντώθηκε κατά τα 90’s. Δε μπορεί κανείς να ξεχάσει άλλωστε αυτά τα leads των Paradise Lost, το λυρισμό των The Gathering, την ποιητική οπτική των My Dying Bride, ακόμα και το ρομαντισμό που αναδύει η μουσική των “δικών μας” On Thorns I Lay.

Σίγουρα στις μέρες μας, αυτό το παρακλάδι του metal βρίσκεται σε μια παρατεταμένη ύφεση, αν και θεωρώ πως πολλά από τα σχήματα της γενιάς αυτής, έχουν πάρει τα βασικά συστατικά αυτών των συγκροτημάτων και τα έχουν πάει ένα βήμα πιο πέρα. Η ατμόσφαιρα συνεχίζει να υπάρχει, η εναλλαγή brutal, καθαρών και γυναικείων φωνητικών που πολλά σημερινά σχήματα χρησιμοποιούν, βασίζεται στις μπάντες εκείνης της εποχής.

Εμείς, σε πείσμα των καιρών, προσπαθούμε να κρατήσουμε όλη εκείνη την ατμόσφαιρα, παρουσιάζοντας βέβαια ένα πιο φρέσκο ήχο.

Όσο αφορά στο κοινό, νομίζω ότι εκτιμάει κάθε τι ποιοτικό που βγαίνει από Ελληνική μπάντα, στηρίζοντας με το δικό του τρόπο τη μουσική σκηνή. Από κει και πέρα, τα μουσικά γούστα του καθενός διαφέρουν.

Το να συνθέτεις μια τόσο μελαγχολική μουσική είναι περισσότερο ανάγκη έκφρασης ανάλογων συναισθημάτων; Δηλαδή πρέπει να νιώθεις έτσι για να γράψεις αυτή την μουσική ή είναι απλά κάτι που σε “ξαλαφρώνει” όταν την δημιουργείς;
Είχα διαβάσει κάποτε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Aaron των My Dying Bride που προσπαθούσε να απαντήσει σε αυτό ακριβώς το ερώτημα, και έλεγε πως δεν είναι οι τύποι οι οποίοι κάθονται μέσα σε ένα σκοτεινό σπίτι και κλαίνε νυχθημερόν!!

Σίγουρα για να δημιουργήσεις αυτού του είδους τη μουσική χρειάζεται να έχεις και κάποια αντίστοιχα ερεθίσματα. Δεν είναι απαραίτητα προϋπόθεση να νιώθεις εσύ έτσι για να δημιουργήσεις μελαγχολική μουσική. Είναι ο τρόπος με τον οποίο θα το εκφράσεις, εγώ θέλω η μουσική που δημιουργώ να έχει τη δύναμη να σε ταξιδεύει, να σε συγκινεί και να σου αφήνει στο τέλος μια γλυκιά μελαγχολία.

Ποια είναι τα ευρύτερα πλάνα των Moaning Silence μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ; Υπάρχουν live σχέδια όταν φυσικά ομαλοποιηθεί η κατάσταση;
Δυστυχώς ύστερα από τις προηγούμενες κυκλοφορίες μας, και για μια σειρά από διαφορετικούς παράγοντες, δεν κατορθώσαμε να παίξουμε κάπου live.

Ελπίζω πως από το φθινόπωρο, αν όλα πάνε καλά, να είμαστε έτοιμοι να παρουσιάσουμε το υλικό μας και ζωντανά.

Ποιοι είναι οι μακροπρόθεσμοι στόχοι του συγκροτήματος; Πως φαντάζεστε τους Moaning Silence σε βάθος χρόνου;
Για μένα προσωπικά αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα. Κανείς από εμάς δεν είναι επαγγελματίας μουσικός, όλοι έχουμε τις δουλειές μας και προσπαθούμε στο χρόνο που μας δίνεται, να είμαστε δημιουργικοί. Στις μέρες μας το πιο εύκολο πράγμα είναι να βρεις κάποιους μουσικούς, να κάνεις μια μπάντα και να κυκλοφορήσεις ένα δίσκο. Το πιο δύσκολο είναι να έχεις διάρκεια. Οπότε, αν σε δέκα χρόνια είμαστε ακόμα εδώ και μιλάμε πάλι για μια νέα κυκλοφορία των Moaning Silence, τότε αυτό θα είναι η πιο μεγάλη επιτυχία.

Παιδιά σας ευχαριστούμε πολύ για την συζήτηση και ευχόμαστε καλή επιτυχία στη νέα σας δουλειά. Κλείστε όπως εσείς επιθυμείτε.
Ευχαριστούμε πάρα πολύ για τη φιλοξενία και τη δυνατότητα να παρουσιάσουμε τη μουσική μας. Ευχαριστούμε όλους αυτούς που μας έχουν στηρίξει και ελπίζουμε να είμαστε όλοι καλά το φθινόπωρο και να ανταμώσουμε στη σκηνή!