31 χρόνια χωρίς τον Phil Lynott...

31 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα απο τον θάνατο του θρυλικού Phil Lynott (Philip Parris Lynott).

Ο τραγουδιστής, συνθέτης, στιχουργός, κιθαρίστας, μπασίστας και συνιδρυτής των Thin Lizzy και Skid Row, γεννήθηκε στις 20 Αυγούστου του 1949, απο Ιρλανδή μητέρα και αφροαμερικανό πατέρα στο West Bromwich.

Οι γονείς του γνωρίστηκαν στο Birmingham το 1948 και έκαναν σχέση για μερικούς μήνες, μέχρι που η μητέρα του Philomena (Phyllis) Lynott μετακόμισε στο Λονδίνο. Λίγο αργότερα η Phyllis ανακάλυψε οτι ήταν έγκυος και μετά την γέννηση του Lynott φιλοξενήθηκε μαζί με το μωρό της σε ένα σπίτι για ανύπαντρες μητέρες στο Selly Oak του Birmingham.

Όταν ο πατέρας του Phil Lynott έμαθε για την γέννησή του, επέστρεψε στο Birmingham και νοίκιασε ένα κατάλυμα στο Blackheath. Η σχέση του ζευγαριού διάρκεσε άλλα 2 χρόνια και αν και ο ίδιος εξακολουθούσε να εργάζεται στο Λονδίνο και δεν ζούσαν μαζί.

Σε ηλικία 5 ετών, ο Lynott μετακόμισε στην γιαγιά του στο Δουβλίνο. Η μητέρα του έμεινε στο Manchester οπου και ανέλαβε την διαχείριση του ξενοδοχείου Clifton Grange Hotel . Το ξενοδοχείο με το παρατσούκλι "The Biz", έγινε δημοφιλές στην showbiz για την διασκέδασή του και αργότερα, το 1971, θα αναφέρεται σε ένα απο τα τραγούδια των Thin Lizzy στο πρώτο τους ομώνυμο album.

Η πρώτη του επαφή με την μουσική ήταν μέσω της συλλογής δίσκων του θείου του, και οι Tamla Motown και Mamas and the Papas υπήρξαν μεγάλη επιρροή για τον νεαρό Lynott.

Το 1965 εντάχθηκε στο πρώτο του συγκρότημα, τους Black Eagles ως τραγουδιστής, παίζοντας γνωστές διασκευές σε τοπικά κλαμπάκια γύρω απο το Δουβλίνο.

Φοίτησε στη Σχολή Christian Brothers οπου εκεί γνώρισε τον φίλο του Brian Downey, ο οποίος αργότερα τον έπεισε να ενταχθεί στην μπάντα του Liffey Beats. Το συγκρότημα διαλύθηκε λόγω της σταδιακής αδιαφορίας του manager Joe Smith, ιδιαίτερα μετά την αποχώρηση των δύο γιων του Danny (κιθάρα) και Frankie (κιθάρα) απο την μπάντα.

Στη συνέχεια ο Lynott μετακόμισε σε ένα διαμέρισμα στο Clontarf και εντάχθηκε για λίγο στους Kama Sutra οπου και έμαθε τις δεξιότητες του frontman και τον τρόπο να "επικοινωνεί" με το κοινό.

Το 1968 σε συνεργασία με τον μπασίστα Brendan 'Brush' Shiels σχημάτισε τους Skid Row. Στα μέσα της χρονιάς, ο κιθαρίστας Bernard Cheevers έφυγε απο το συγκρότημα για να δουλέψει στο εργοστάσιο της Guinness και αντικαταστάθηκε απο τον Gary Moore.

Παρά την μεγάλη επιτυχία της μπάντας και την κυκλοφορία του single "New Faces, Old Places", o Shiels άρχισε να ανησυχεί για την τάση του Lynott να τραγουδάει σε διαφορετική συχνότητα και ανακάλυψε οτι αυτό οφειλόταν στις αμυγδαλές του. Έπεισε τον Lynott να αποχωρήσει απο την μπάντα και ο Shiels αποφάσισε να αναλάβει ο ίδιος τα φωνητικά. Νιώθοντας όμως ενοχές που έδιωξε τον Lynott απο το συγκρότημα, του έμαθε να παίζει μπάσο.

Σύντομα οι Lynott και Downey σχημάτισαν τους Orphanage και μαζί με τον κιθαρίστα Joe Staunton και τον μπασίστα Pat Quigley έπαιζαν δικό τους υλικό αλλά και διασκευές Bob Dylan, Free και Jeff Beck. Μαθαίνοντας ακόμα μπάσο, ο Lynott αποφάσισε μαζί με τα φωνητικά, περιστασιακά να παίζει και ρυθμική κιθάρα.

Στα τέλη του 1969 ο κιμπορντίστας και ιδρυτικό μέλος των Who, Eric Wrixon, τους σύστησε τον Eric Bell, που ήταν μέλος των Who και οι 4 τους ίδρυσαν τους Thin Lizzy. Το όνομα το εμπνεύστηκαν απο τον ήρωα του κόμιξ The Dandy "Tin Lizzie" και πρόσθεσαν σκόπιμα το "h" για να μιμηθούν τον τρόπο που προφέρεται η λέξη thin στο Δουβλίνο.

Στην πρώιμη περίοδο των Thin Lizzy, ο Lynott αν και όντας τραγουδιστής, μπασίστας και κύριος συνθέτης της μπάντας, στην σκηνή εξακολουθούσε να είναι εσωστρεφής. Καθόταν στην μια άκρη της σκηνής και οι προβολείς εστίαζαν στον Bell, ο οποίος και θεωρήθηκε οτι είναι ο ηγέτης της μπάντας.

Το 1970 θα κυκλοφορήσουν το ομώνυμο πρώτο album τους. Κατα την διάρκεια των ηχογραφήσεων του δεύτερου album τους "Shades of a Blue Orphanage", ο Lynott ήταν πολύ κοντά στο να αποχωρήσει απο την μπάντα και να σχηματίσει μαζί με τα μέλη των Deep Purple, Ritchie Blackmore και Ian Paice ένα νέο συγκρότημα. Αποφάσισε όμως οτι θα ήταν καλύτερο να χτίσει την καριέρα των ανερχόμενων τότε Thin Lizzy, απο το να μεταβεί σε ένα άλλο συγκρότημα στο οποίο θα υπήρχαν μεγάλα ονόματα.

Το 1972 οι Thin Lizzy, οι οποίοι ήταν σε πολύ άσχημη οικονομική κατάσταση, ηχογράφησαν ως Funky Junction έναν δίσκο με διασκευές στους Deep Purple. Στον δίσκο δεν θα τραγουδήσει ο Lynott καθώς ο ίδιος θεώρησε οτι η φωνή του έχει διαφορετικό στυλ απο αυτό του Ian Gillan.

Ένα χρόνο αργότερα ήρθε η κυκλοφορία του single "Whiskey in the Jar". Η διασκευή του παραδοσιακού Ιρλανδέζικου τραγουδιού θα φτάσει στο No6 στα Βρετανικά charts, χωρίς ωστόσο τα επόμενα singles της μπάντας να έχουν την ίδια απήχηση.

Το 1974 ο Lynott δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο "Songs for While I'm Away", η οποία εμπεριείχε 21 ποιήματα, που όλα εκτός του "A Holy Encounter" ήταν στίχοι τραγουδιών των Thin Lizzy. Μόλις 1000 αντίγραφα του βιβλίου τυπώθηκαν.

Το 1977 κυκλοφόρησε ένας δεύτερος τόμος με τίτλο "Philip" όπου επίσης τα περισσότερα εκ των 25 ποιημάτων που εμπεριέχονταν, ήταν στίχοι του συγκροτήματος. Αργότερα, το 1997 τα 2 αυτά βιβλία κυκλοφόρησαν ως ένα με τον τίτλο "Songs for While I'm Away".

Παράλληλα με τους Thin Lizzy, ο Lynott ο οποίος έδειξε έντονο ενδιαφέρον για την εμφάνιση του punk rock, σχημάτισε τους "The Greedy Bastards" τους οποίους μετονόμασε σε "The Greedy" κάνοντας διάφορες συναυλίες στο Λονδίνο, παίζοντας μια μίξη γνωστών κομματιών των Thin Lizzy και των Sex Pistols τα οποία είχαν ηχογραφηθεί μετά την αποχώρηση του John Lydon. Το 1979 ηχογράφησαν το Χριστουγεννιάτικο single "A Merry Jingle" στο οποίο εμφανίζονται μέλη των Thin Lizzy αλλά και οι Steve Jones και Paul Cook των Pistols.

Το 1980 θα ξεκινήσει παράλληλα solo καριέρα και θα κυκλοφορήσει το "Solo in Soho" . Το 1982 το δεύτερο σόλο album του "The Philip Lynott Album" κυκλοφορεί. Οι αρχές της δεκαετίας του '80 θα βρουν τον Lynott να παρουσιάσει τα πρώτα συμπτώματα εξάρτησης ναρκωτικών ουσιών.

Το "Jailbreak" διαδέχθηκαν άλλα έξι album αλλά η εξάρτηση του Lynott απο τα ναρκωτικά είχε αρνητική επίδραση στα shows της μπάντας και ύστερα απο την παραίτηση του μάνατζερ Chris O'Donnell και λίγο πριν την παραίτηση του Gorham, το 1983 ο Lynott αποφάσισε να διαλύσει τους Thin Lizzy.

Το 1984 θα σχηματίσει τους Grand Slam, οι οποίοι λόγω οικονομικών προβλημάτων, αλλά και λόγω του αυξανόμενου εθισμού του Lynott στην ηρωίνη, θα διαλυθούν στο τέλος της ίδιας χρονιάς. Στη συνέχεια θα γράψει διάφορα τραγούδια για τον Βρετανό R&B τραγουδιστή Junior Giscombe, αλλά εκτός απο το "The Lady Loves to Dance" όλα τα υπόλοιπα τραγούδια δεν θα κυκλοφορήσουν επίσημα και θα παραμείνουν σε demo.

Τον Δεκέμβριο του 1985, ο Lynott στα πλαίσια της κυκλοφορίας του τελευταίου του single "Nineteen" θα κάνει ζωντανές εμφανίσεις σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές. Το ίδιο διάστημα θα δώσει και την τελευταία του συνέντευξη μέσω της οποίας θα αναφέρει οτι στα άμεσα σχέδιά του είναι να δουλέψει ακόμα περισσότερο με τον Gary Moore, αλλά και το ενδεχόμενο επανένωσης των Thin Lizzy, κάτι που είχε ήδη συζητήσει στο παρελθόν με τον Scott Gorham.

Το 1980 παντρεύτηκε την Caroline Crowther με την οποία απέκτησε δύο παιδιά. Την Sarah το 1979, και την Cathleen για τις οποίες έγραψε τα ομώνυμα κομμάτια. Το 1968 απέκτησε επίσης έναν γιο, τον Macdaragh Lambe, ο οποίος δόθηκε για υιοθεσία και που μέχρι το 2003 δεν γνώριζε πως ο Phil Lynott ήταν ο βιολογικός του πατέρας.

Ο εθισμός του Lynott στα ναρκωτικά και το αλκοόλ είχαν ως αποτέλεσμα τα Χριστούγεννα του 1985, να καταρρεύσει στο σπίτι του στο Kew, όπου βρέθηκε αναίσθητος απο την μητέρα του η οποία δεν γνώριζε για την εξάρτηση του γιου της απο την ηρωίνη.

Επικοινώνησε με τη σύζυγό του Caroline, που το γνώριζε και αμέσως κατάλαβε οτι το περιστατικό ήταν πολύ σοβαρό. Η Caroline τον μετέφερε με το αυτοκίνητό της στην κλινική απεξάρτησης Clouds House στο East Knoyle κοντά στο Warminster, απο όπου μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Salisbury Infirmary και διαγνώστηκε οτι έπασχε απο σηψαιμία.

Αν και ανέκτησε τις αισθήσεις του αργότερα σε βαθμό ώστε να μπορέσει να μιλήσει με την μητέρα του, η κατάστασή του χειροτέρεψε την πρωτοχρονιά και μεταφέρθηκε στην εντατική αναπνέοντας πλέον με μηχανική υποστήριξη.

Στις 4 Ιανουαρίου 1986, ο θρυλικός μουσικός θα φύγει απο την ζωή σε ηλικία μόλις 36 ετών από πνευμονία και καρδιακή ανεπάρκεια λόγω της σηψαιμίας.

Τον Ιανουάριο του 1994, στην όγδοη επέτειο θανάτου του τεράστιου καλλιτέχνη, η οικογένειά του και οι φίλοι του, έδιναν υποτροφίες σε νέους μουσικούς και έκαναν δωρεές σε φιλανθρωπικά ιδρύματα και οργανώσεις στη μνήμη του Lynott.

Το 2005 στο Δουβλίνο έγιναν τα αποκαλυπτήρια του μπρούτζινου αγάλματος πραγματικών διαστάσεων του Lynott. Την τελετή παρακολούθησε και η μητέρα του Lynott, όπως επίσης και οι συνεργάτες του, Gary Moore, Eric Bell, Brian Robertson, Brian Downey, Scott Gorham και Darren Wharton, οι οποίοι τραγούδησαν ζωντανά.

Ο Lynott υπήρξε ποδοσφαιρόφιλος και φανατικός οπαδός της Manchester United. Ήταν καλός φίλος με τον ποδοσφαιριστή George Best και αργότερα έγινε μέτοχος της ομάδας.