Harry Poulos: Ο Έλληνας psych hero

HARRY POULOS ένας  Έλληνας psych hero στη Νότια Αφρική  την δεκαετία του  '60

Συμμετείχε σε μερικά κορυφαία folk και rock συγκροτήματα της χώρας και η μουσική  που   τον πλαισιώνει  τον καθιστά σε  έναν  κλασικό «ψυχεδελικό»  ήρωα με ανήσυχο πνεύμα  και νέες πρωτοποριακές ιδέες για την μουσική της εποχής.

Ο ελληνικής καταγωγής μουσικός, συνθέτης, κιμπορντίστας και κιθαρίστας Harry Poulos υπήρξε κυρίαρχη φυσιογνωμία στη νεανική μουσική σκηνή της ταραγμένης Νότιας Αφρικής στα τέλη της δεκαετίας του '60 και υπήρξε μεγάλη επιρροή για πολλούς μουσικούς εκείνης της εποχής.

Ο Marc "Harry" Poulos , που πιθανών το επίθετό του να είναι Παπαθανασόπουλος, γεννήθηκε  το 1945, ή το 1949, σύμφωνα με άλλες πηγές . Ο μουσικός με το πληθωρικό ταλέντο και τις πρωτότυπες ιδέες , θα «αλλάζει» τον ήχο των ήδη γνωστών και επιτυχημένων στη χώρα, Four Jacks And A Jill, γράφοντας και ενορχηστρώνοντας μαζί τους δύο LP, τα "Listen! Listen!"  (1966) και  "The House With The White Washed Gables"

Την ανοιξη του 1967, θα εγκαταλείψει  τους Four Jacks And A Jill, για να σχηματίσει τους soul-rockers Little People.

Το φθινόπωρο της ίδιας χρονιας, μαζί με τον David Marks, ή άλλως Σπύρο Δ. Μαρκαντωνάτο θα σχηματίσουν τους Drive που στην συνέχεια θα μετονομαστούν σε Privilege. 

Οι Privilege δεν κυκλοφόρησαν κάποια απο τις δουλειές τους, ωστόσο η ισχυρή παρουσία του στον χώρο οδήγησε τον Poulos, στην κορυφαία μπάντα που εμφανίστηκε ποτέ στην Νότια Αφρική, τους Freedom's Children. Σύμφωνα με Νοτιοαφρικανούς ιστορικούς του ροκ, όπως ο Raymond Joseph, τον θέλουν να συμμετέχει και στα πρώτα δύο singles της μπάντας.

Craig Ross,Colin Pratley, Harry Poulos, Julian Laxton , Ramsay MacKay

Το 1968 μαζι με τον σαξοφωνίστα Mike Faure θα σχηματίσουν τους Laughing Convention, που αν και είχαν ήδη υπογράψει συμβόλαιο στο club Blow-up του Cape Town θα διαλυθούν στις αρχές του 1969.

Τον Φεβρουάριο του 1969, οι Freedom' s Children (Poulos, MacKay, Pratley, Laxton), αποφάσισαν να επαναδραστηριοποιηθούν εγκαταλείποντας το Cape Town για να εγκατασταθούν για έναν χρόνο στο Λονδίνο.

Εκεί θα παίξουν στο Country Club με τους Pink Floyd, στο Camden, στο Belsize Park και στο Hampstead Country Club, μαζι με τους Van Der Graaf Generator.

Η περίοδος αυτή τους έβαλε πολύ βαθειά στην ψυχεδέλεια, λαμβάνοντας acid και πειραματιζόμενοι με νέες φόρμες, τις οποίες θα παρουσίασουν στο επόμενο άλμπουμ τους, το περίφημο "Astra" [Parlophone, 1970], ένα από τα «βαρύτερα» ψυχεδελικά LP που ηχογραφήθηκαν ποτέ στον κόσμο.

Το 1970 επιστρέφουν στο Cape Town, οπου λόγω απρόβλεπτης συμπεριφοράς, ο Poulos θα απολυθεί, για να ενταχθεί σε ένα απο τα καλύτερα συγκροτήματα της χώρας,  τους Abstract Truth από το Durban, του κιθαρίστα Ken E Henson. Οι Abstract Truth θα κυκλοφορήσουν δυο LP , οπου όμως ο Poulos δεν θα συμμετέχει σε αυτά.

Παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε,  κατάφερε να σταθεί ξανά στα πόδια του βοηθώντας την Νοτιοαφρικανική επίσης κορυφαία blues-rock μπάντα ,  Otis Waygood Blues Band, να συνθέσει κομμάτια όπως τα "Devil Bones", "Straight ahead", κ.α. για τα album τους "Simply" [Parlophone, 1971] και "Ten Light Claps And A Scream" [Parlophone, 1971]

Στον "Pale Greek God of Keyboards", σύμφωνα με τον μουσικοκριτικό Rian Malan,  το τέλος θα έρθει κοντά στα 25 του χρόνια,  όταν ο «ξεχωριστός» και «ταλαντούχος», όπως περιγράφεται σε δεκάδες πηγές στο internet, θα θ' ανεβεί μόνος του, υπο την επήρεια LSD,  για τελευταία φορά, σε κάποιο κτήριο του Durban, ξεδιπλώνοντας αργά τα φτερά του...

Ο  David Marks (Σπύρος Δ. Μαρκαντωνάτος) αναφέρει:
"Είναι σημαντικό να πω πως ο Χάρυ ήταν πολύ διαφορετικός απ’ όλους τους άλλους σόουλ, ροκ και ποπ μουσικούς του καιρού του, την περίοδο ’66-’70. Ποτέ δεν έβαλε στο στόμα του αλκοόλ, ποτέ δεν κάπνισε, ποτέ δεν έφαγε κρέας, ποτέ δεν κατέφυγε στα γνωστά χημικά βοηθήματα. Ήταν η μουσική του, το «φάρμακο» που του άλλαζε τη ζωή, το παίξιμό του στην κιθάρα, το πιάνο και το όργανο, η γιόγκα που έκανε, η αυστηρή του δίαιτα, η αυτοπειθαρχία του – τον θυμάμαι να μελετά πιάνο και κιθάρα για 6 με 8 ώρες κάθε μέρα – ήταν όλα αυτά που τον έκαναν, για πολλούς από εμάς εκείνη την εποχή, «εικόνα»."

Δισκογραφία:

Four Jacks And A Jill 
1. Listen! Listen! – LP, RCA Victor 32.191 – 1966
2. The House With The White Washed Gabless – LP, RCA Victor 32.249 – 1967

Freedoms Children

1. Kafkasque/ Little games – 7”, Parlophone SPD 458 – 1968
(το flip side ακούγεται στην CD- έκδοση του “Astra” Fresh Music FRESHCD 145)
2. Eclipse/ My death (Kafkasque, 2nd movement) – 7”, Parlophone SPD 469 – 1968
3. Battle Hymn of The Broken-Hearted Horde – LP, EMI/ Parlophone PCSJ 12049 – 1969
–. Battle Hymn of The Broken-Hearted Horde – CD, Fresh Music FRESHCD 152 – 2007 [bonus track “My death (Kafkasque, 2nd movement)”]

Otis Waygood 
1. Ten Light Claps And A Scream – LP, EMI/ Parlophone, PCSJ 12077 – 1971
–. Ten Light Claps And A Scream – GER. Shadoks Music 108 – 2008

Συμπαραγωγή
1. The In-set – Morning dew/ Where in the world – 7”, Parlophone SPD 475 – 1968
2. First Acquaintance – Sunnyside/ Speaking my mind – 7”, Continental PD. 9475 – 1968
3. Gill Thomas – Special day tomorrow/ Go around – 7”, Continental PD. 9474 – 1969 (backed by First Acquaintance)
4. The Exotics – Tears of a clown/ Give a little love – 7”, Continental PD. 9525 – 1969

"Lv"  for bbr