Οι Circus Caravan στο bbr InQuiry

"Θα το κυνηγήσουμε αρκετά να παίξουμε όσο περισσότερο μπορούμε για ακουστεί η μουσική μας."

Οι Circus Caravan λίγο πριν την κυκλοφορία του πρώτου τους EP μιλούν στο bbr. Μάθετε τα πάντα για το ελληνικό alternative rock συγκρότημα στην καθιερωμένη μας ...ανάκριση!

Πως δημιουργήθηκαν οι Circus Caravan;
Παναγιώτης: Με τον Βασίλη (κιθάρα) γνωριζόμαστε από το πρώτο έτος στη σχολή και ενώ αρχίσαμε να ασχολούμαστε με τη μουσική ταυτόχρονα πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι να παίξουμε κάτι μαζί. Κάπου το 2013 λοιπόν, αν θυμάμαι καλά, είχε φύγει από το προηγούμενο συγκρότημα που έπαιζε και ήθελε να ξεκινήσει κάτι καινούριο. Για λίγο διάστημα παίζαμε οι δύο μας μερικές ιδέες μέχρι να ενηλικιωθεί ο αδερφός του ο Θωμάς (κιθάρα) να μας γνωρίσει τον φίλο του Αλέξη (φωνή) και μετά από λίγο καιρό να φέρω και εγώ το δικό μου φίλο Χρήστο (drums) για να ολοκληρωθεί το σχήμα. Κοινός σκοπός να παίζουμε μουσική που μας αρέσει και να περνάμε καλά κάνοντάς το.

Βασίλης: Ναι, ακριβώς έτσι. Έπαιζα σε ένα συγκρότημα προηγουμένως από το οποίο αποχώρησα και ήθελα διακαώς να συμμετάσχω σε κάτι καινούριο. Με τον Παναγιώτη ξεκινήσαμε να τζαμάρουμε μόνοι μας (περίοδο μάλιστα κατά την οποία προέκυψε και το riff του Dezzert Dope που θα βρίσκεται στο EP μας), μας άρεσε και τελικά φτιάξαμε τους Circus Caravan.

Πώς προέκυψε το όνομα;
Παναγιώτης: Πάλι κάπου εκεί το 2013 ανάμεσα σε jamarισμα, τσίπουρο και όνειρα για sold out συναυλίες σκεφτήκαμε ότι θέλουμε και ένα όνομα. Μετά από λίγο brainstorming το Circus Karavan (για κάποιο λόγο έτσι το γράφαμε) μας φάνηκε αρκετά ταξιδιάρικο και ταιριαστό. Δεν πιστεύω πως εκείνη τη στιγμή θα μας ακολουθούσε για πάντα αυτό το όνομα αλλά όταν πια είχαμε μαζευτεί όλοι και έπρεπε να αποφασίσουμε όνομα για το πρώτο μας live μείναμε σε αυτό μιας και άρεσε σε όλους. Κάπου εκεί έγινε και το τυπογραφικό και γίναμε Circus Caravan.

Θωμάς: Πιο συγκεκριμένα, προέκυψε από το τσίρκο της ταινίας Big Fish, του Tim Burton. Για κάποιο λόγο, μας άρεσε πολύ αυτή η σουρεαλιστική ατμόσφαιρα της ταινίας και του ότι σε καμία στιγμή της, δεν μπορούσες να διαχωρίσεις με σιγουριά την πραγματικότητα από το παραμύθι.

Ποιες είναι οι επιρροές σας;
Παναγιώτης: Πολλές, διάφορες και διαφορετικές μεταξύ τους. Θα αναφέρω μερικές που είναι κοινές νομίζω όπως Muse, Biffy Clyro, Pearl Jam, Queens of the stone age, Arctic Monkeys, The National κτλπ

Θωμάς: Στις κιθάρες, μεγάλη είναι η επιρροή και της post rock σκηνής, όπως των Sigur Ros και, κυρίως, των Explosions In The Sky.

Βασίλης: Οι επιρροές από την post rock σκηνή φαίνονται αρκετά στο γεγονός ότι σπάνια γράφουμε κιθαριστικά solo με την κλασική έννοια του όρου, είναι περισσότερο γέφυρες που συμπληρώνουν το κομμάτι και συμπληρώνουν το συναίσθημα του κομματιού, παρά ξεχωρίζουν. Επίσης, να προσθέσω στις προσωπικές επιρροές και τον Ben Howard.

Πως θα περιγράφατε την μουσική σας, σε τι αναφέρονται οι στίχοι σας και από τι εμπνέεστε;
Παναγιώτης: Θα έβαζα το γενικό τίτλο alternative rock που χωράει πολλά από κάτω του. Έμπνευση από τη μουσική που ακούμε, από κάποια ταινία, από κάποιο βιβλίο, ένα ταξίδι, νομίζω ένα τραγούδι μας έχει εμπνευστεί από ένα ικαριώτικο πανηγύρι. Οι στίχοι είναι απλές καθημερινές, λίγο σκοτεινές ιστορίες αλλά για τους στίχους πιο αρμόδιος είναι ο Αλέξης που έχει γράψει το μεγαλύτερο κομμάτι τους.

Βασίλης: Δεν θα μπορούσε να το περιγράψει καλύτερα ο Παναγιώτης. Να προσθέσω, πως πολλές φορές βγαίνουν και τυχαία, πάνω σε κάποιο τζαμάρισμα, όπου κάποιος μπορεί να παίξει κάτι ενδιαφέρον. Παράδειγμα το Run down, το οποίο προέκυψε εντελώς τυχαία. Ο Θωμάς έπαιζε στο μαντολίνο το riff και έπαιξα από πάνω έναν reggae ρυθμό. Μας άρεσε και τελικά προέκυψε το κομμάτι που βγάλαμε μέσα στο καλοκαίρι. Το ικαριώτικο που λέει ο Παναγιώτης είναι το It feels the same (θα βρίσκεται και αυτό στο EP), που το κεντρικό riff του βασίστηκε στο παραδοσιακό κομμάτι “Συμπεθέρα”, το επόμενο πρωινό ενός ικαριώτικου πανηγυριού.

Υπάρχει κάποιο τραγούδι ή κάποιο album που θα θέλατε να είχατε γράψει;
Παναγιώτης: Σχεδόν όλη τη μουσική που ακούω αλλά αν πρέπει να διαλέξω ένα που να ταιριάζει και σε αυτά που παίζουμε θα έλεγα το Black Holes and Reveletations - Muse
Βασίλης: Θα πω το πρώτο που μου έρχεται και δεν βαριέμαι να ακούω ποτέ. Πρόκειται για τον δίσκο του Ben Howard - I forget where we were.

Αυτό τον καιρό τι ακούγεται από τα ακουστικά σας;
Παναγιώτης: Biffy Clyro, Thrice, Mastodon, Baroness και Royal Blood
Θωμάς: John Coltrane και Charles Mingus
Βασίλης: Miles Davis, Bon Iver, City of the sun, Explosions in the sky

Ποιο αγαπημένο σας συγκρότημα σας έχει απογοητεύσει στην πορεία του χρόνου;
Παναγιώτης: Κανένα. Ίσως οι Arctic Monkeys μιας και τους τελευταίους δίσκος λίγο τους βαριέμαι και επειδή είχα πάρα πολλές προσδοκίες για ένα live που πήγα μέχρι την Πορτογαλία να τους δω που ήταν κατά τη γνώμη μου αρκετά μέτριο.

Βασίλης: Θα έλεγα ίσως οι National, μόνο και μόνο γιατί αποτελούν ένα απο τα αγαπημένα μου συγκροτήματα και ό,τι δείγμα άκουσα από τον δίσκο που πρόκειται να βγάλουν τώρα με απογοήτευσε. Αλλά κρατάω επιφυλάξεις μέχρι να τον ακούσω ολόκληρο.

Με ποιον καλλιτέχνη θα θέλατε να συνεργαστείτε;
Παναγιώτης: Με τους Metallica αλλά μάλλον δεν θα θέλουν αυτοί.
Βασίλης: Explosions in the sky

Αν σας έλεγαν να κάνετε μια διασκευή σε κάποιο συγκρότημα που κινείται σε έναν εντελώς διαφορετικό χώρο από το δικό σας και να το φέρετε στα μέτρα σας, ποιο τραγούδι θα επιλέγατε και γιατί;
Παναγιώτης: Κάποιο black metal κομμάτι ίσως από Deafheaven. Θα είχε challenge όλα τα άλλα έχουν γίνει.
Βασίλης: Θα έλεγα ίσως κάποιον συγκεκριμένο καλλιτέχνη, τον Θανάση Παπακωνσταντίνου και το κομμάτι Αποσπερίτης. Πέραν του ότι είναι φοβερό τραγούδι, θα ήθελα να δω πως θα μπορούσαμε να διαχειριστούμε όλα αυτά τα παραδοσιακά περάσματα, έτσι ώστε να τα φέρουμε στα μέτρα μας χωρίς να το προσβάλουμε.

Πως βλέπετε τα πράγματα στην ελληνική σκηνή;
Παναγιώτης: Νομίζω έχει πολλές αξιόλογες μπάντες και μουσικούς (ειδικά στον πιο σκληρό ήχο) αλλά γενικά δεν υπάρχει αρκετό κοινό να τις συντηρήσει. Σίγουρα τα πράγματα πηγαίνουν προς το καλύτερο, κάθε χρόνο έχει όλο και περισσότερα φεστιβάλ που φιλοξενούν τον αγγλόφωνο ροκ ήχο αλλά ακόμα νιώθω ότι είναι λίγο μακριά από την ελληνική κουλτούρα.

Βασίλης: Συμφωνώ με τον Παναγιώτη. Μπάντες υπάρχουν πολλές και αξιόλογες (γίνονται Live από άγνωστες μπάντες που πραγματικά είναι τρομερά), το θέμα είναι ότι δεν υποστηρίζονται και δεν θα έλεγα ότι το κοινό δεν τις υποστηρίζει τόσο πολύ, όσο οι διοργανωτές. Γίνονται πολλά φεστιβάλ στην Ελλάδα αλλά έχω την αίσθηση ότι συνήθως παίζουν οι ίδιοι και οι ίδιοι, είναι σαν να μη δίνεται η ευκαιρία σε νέα συγκροτήματα να αναδειχθούν μέσα από αυτά. Αν δεν παίξουν σε αυτά πως θα τα ακούσει το κοινό ώστε να τα μάθει και να τα ακολουθήσει; Επίσης τα γνωστά ραδιόφωνα δε βοηθάνε ιδιαίτερα σε αυτό, καθώς συνήθως παίζουν τις ίδιες και τις ίδιες playlist χωρίς να αφήνουν περιθώριο στο νέο ας πούμε αίμα να παρουσιάσει τη δουλειά του.

Ποια είναι η γνώμη σας για το free downloading; Βοηθάει ή όχι μια μπάντα;
Παναγιώτης: Σίγουρα βοηθάει στο να ακουστεί η μουσική προς τα έξω και για μια μικρή μπάντα είναι χρήσιμο “εργαλείο”. Από την άλλη όλη αυτή η διαδικασία κοστίζει στους καλλιτέχνες και αν θέλουμε να συνεχίσουν βγάζουν ποιοτικά τραγούδια καλό είναι να φτάνουν και χρήματα σε αυτούς. Σε αυτό βοηθάνε πλατφόρμες όπως το Spotify, Youtube κτλ

Πρόσφατα πήραμε μια γεύση από το επερχόμενο EP σας, με την κυκλοφορία του νέου σας single για το κομμάτι «Run Down». Το κομμάτι αυτό είναι αντιπροσωπευτικό του άλμπουμ; Θα κυμαίνεται στο ίδιο ύφος;
Παναγιώτης: Το Run Down δεν θα υπάρχει στο EP. Είναι ένα αρκετά καλοκαιρινό και “pop” κομμάτι. Συνήθως τα κομμάτια μας είναι λίγο πιο δυνατά με περισσότερες κιθάρες.
Βασίλης: Το Run Down ήταν περισσότερο ένα πείραμα να δούμε αν μπορούμε να γράψουμε ένα πιο Pop κομμάτι και να το φέρουμε στα μέτρα μας. Τα κομμάτια του album είναι αρκετά διαφορετικά από το Run Down. Έχουν μεγαλύτερη ποικιλομορφία στη σύνθεση πέρα από το κλασικό κουπλέ-ρεφρεν μοτίβο. Επίσης, ο ήχος είναι σίγουρα πιο σκληρός και πιο κοντά στα γενικότερα ακούσματα της μπάντας.

Θα μας πείτε λίγα λόγια για το "Chapter 0";
Παναγιώτης: Είναι η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά που βγάζουμε προς τα έξω και η αλήθεια είναι ότι πήρε αρκετά περισσότερο από ότι αρχικά υπολογίζαμε. Θα έχει 5 κομμάτια γραμμένα τα τελευταία 3 χρόνια. Κοινό σημείο τους ότι όλα είναι μικρές ιστοριούλες. Είναι αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους και το καθένα φανερώνει τις επιρροές μας τη στιγμή που γράφονταν αλλά πιστεύουμε ότι έχει γίνει αρκετά καλή δουλειά στη μίξη και την παραγωγή το αποτέλεσμά είναι αρμονικό.

Βασίλης: Η αλήθεια είναι ότι ο στόχος μας ήταν να βγάλουμε ένα ολοκληρωμένο album που να αποτελείται από 9-10 κομμάτια. Το θέμα είναι ότι καθυστερήσαμε αρκετά, λόγω διαφόρων μεγάλων διαλειμμάτων που κάναμε (αποχωρήσεις μελών-erasmus προγράμματα), οπότε αποφασίσαμε να βγάλουμε το EP σαν μια εισαγωγή στη μουσική μας, γιαυτό άλλωστε και ονομάστηκε Chapter 0. Το εισαγωγικό κεφάλαιο της πορείας μας. Είμαστε πολύ χαρούμενοι με το αποτέλεσμα και διαλέξαμε από όλα τα κομμάτια που γράψαμε τα πιο δυνατά και ιδιαίτερα για να το πλαισιώσουν.

Πότε να το περιμένουμε;
Παναγιώτης: Τέλη Αυγούστου με αρχές Σεπτέμβρη κυρίως σε digital εκδόσεις (Spotify, iTunes, youtube κτλ) αλλά θα βγουν και μερικά αντίτυπα σε CD σε μια πολύ ωραία συσκευασία.

Θα ακολουθήσει κάποιο video clip ή lyric video στα πλαίσια της προώθησής του;
Παναγιώτης: Υπάρχουν κάποιες ιδέες για videclip, animation video κτλ αλλά ακόμα δεν έχουμε ξεκινήσει κάτι για αυτό. Σίγουρα πάντως ο δίσκος θα είναι διαθέσιμος και στο youtube.

Συμπεριλαμβάνονται ζωντανές εμφανίσεις στα άμεσα σχέδιά σας;
Παναγιώτης: Μια παρουσίαση του δίσκου σίγουρα λογικά προς το τέλος του Σεπτέμβρη. Από εκεί και πέρα θα το κυνηγήσουμε αρκετά να παίξουμε όσο περισσότερο μπορούμε για ακουστεί η μουσική μας.

Ευχαριστούμε πολύ. Σας ευχόμαστε τα καλύτερα! Ο επίλογος δικός σας.
Παναγιώτης: Ευχαριστούμε πολύ το bbr για την προώθηση του single μας και της ευκαιρίας που μας έδωσε να ακουστούμε λίγο παραέξω. Να περιμένετε το EP μας “Chapter 0” που ελπίζουμε να σας αρέσει αλλά και πολλά live και ίσως και μερικές ακόμα κυκλοφορίες αν μας το επιτρέψει ο χρόνος μας. Καλή συνέχεια!